অর্থ : এক প্রকার বড়ো শামুকের খোলোশ যা পবিত্র বলে মনে করা হয় এবং দেবতাদের সামনে যা ধর্মীয় অনুষ্ঠানে বাজানো হয়
উদাহরণ :
পণ্ডিত মহাশয় সত্যনারায়ণের কথা শোনার সময় শঙ্খ বাজাচ্ছিল
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
एक प्रकार के बड़े घोंघे का कोष जो बहुत पवित्र माना जाता है और देवताओं के आगे या धार्मिक अनुष्ठानों आदि में बजाया जाता है।
पंडितजी सत्यनारायण कथा के दौरान शंख बजा रहे थे।