অর্থ : ব্যাকরণের প্রত্যয় যেটির সংঞ্জার শেষে লাগিয়ে ভাববাচক সংঞ্জা বা বিশেষণ বানানো হয়
উদাহরণ :
"মিত্রতা শব্দ মিত্র ও তা প্রত্যয় মিলিয়ে তৈরি করা হয়, এই তা প্রত্যয়তকে তদ্ধিত বলা হয়।"
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
व्याकरण में वह प्रत्यय जिसे संज्ञा के अंत में लगाकर भाववाचक संज्ञा या विशेषण बनाते हैं।
मित्रता शब्द मित्र और ता प्रत्यय से मिलकर बना है, इसमें का ता प्रत्यय तद्धित कहलाता है।