অর্থ : ব্যাকারণে ব্যবহৃত এক চিহ্ণ যা কোন বর্ণের পরে ব্যবহার করা হয়ে থাকে
উদাহরণ :
"বিসর্গ তে উপর-নীচে দুটি বিন্দু হয় যার উচ্চারণ প্রায় অঘোষ হ এর ন্যায় হয়"
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
व्याकरण में एक चिन्ह जो किसी वर्ण के आगे लगाया जाता है।
विसर्ग में ऊपर-नीचे दो बिंदु होते हैं जिसका उच्चारण प्रायः अघोष ह के समान होता है।