মʼৰা | অমরকোশ

অসমীয়া অভিধান থেকে মʼৰা শব্দের অর্থ এবং উদাহরণ সমার্থক শব্দ এবং বিপরীতশব্দ সহ।

অর্থ : দীঘল ফিচা থকা আৰু চালি ধৰিব পৰা এবিধ অতি ধুনীয়া চৰাই

উদাহরণ : মʼৰা ভাৰতৰ ৰাষ্ট্রীয় চৰাই

সমার্থক : কলাপী, কেকী, বর্হিন, বর্হী, মʼৰা চৰাই, ময়ুৰ, শিখণ্ডী, শিখাধৰ, শিখাবল, সর্পহিংসক, সিতাপাঙ্গ

অর্থ : মʼৰা চৰাইৰ মাইকী

উদাহরণ : এই চিৰিয়াখানাত এজনীও মাইকী মʼৰা নাই

সমার্থক : মাইকী মʼৰা, মাইকী ময়ূৰ, ময়ূৰী

আঙুল (বিশেষ্য)
হাতৰ আঙুলিৰ এটা মূৰৰ পৰা আনটো মূৰলৈকে থকা বিস্তাৰৰ এক জোখ

শাসনকর্তা (বিশেষ্য)
যিজনে শাসন কৰে:শিৱাজী এজন সুশাসক আছিল

বিষম সংখ্যা (বিশেষ্য)
যিটো সংখ্যা দুইৰে সমপূর্ণৰূপে বিভাজিত কৰিব পৰা নাযায়

দেৱানী গোচৰ (বিশেষ্য)
ধন বা অর্থৰ সৈতে সম্বন্ধিত মোকর্দম্া

উগুল-থুগুল (বিশেষ্য)
উদ্বিগ্ন হোৱা অৱস্থা বা ভাব

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

চালচলন (বিশেষ্য)
কাৰোবাৰ ধৰণ-কৰণ বা তেওঁৰ ্ দ্বাৰা কৰা কামৰ আলেখ-লেখ

উপ-শিৰোনাম (বিশেষ্য)
মূল শিৰোনামৰ ব্যাখ্যার্থে দিয়া ওপৰঞ্চি শিৰোনাম

পুতলা (বিশেষ্য)
সৰু লʼৰা-ছোৱালীয় খেলিবৰ কাৰণে কাপোৰ প্লাষ্টিক আদিৰে মানুহৰ আকৃতিৰ নিচিনাকৈ সজা খেলা সামগ্রী

জীৱাশ্ম (বিশেষ্য)
বহু প্রাচীন কালৰ জীৱ-জন্তু, গছ-গছনি আদিৰ সেই অৱশিষ্ট ৰূপ যাক মাটি খান্দিলে তাৰ ভিতৰৰ তৰপবোৰত হেঁ্চা খাই থকা অৱস্থাত পোৱা যায়