অর্থ : ব্যকরণে সেই বর্ণ যার উচ্চারণ করার সময় জিভ কিছুটা উপরে উঠে মুখের কোনো অংশকে স্পর্শ করে খুব অল্প সময়ের জন্য শ্বাস আটকে দেয়
উদাহরণ :
"ক থেকে ম পর্যন্ত বর্ণরে স্পর্শবর্ণ বলা হয়"
সমার্থক : স্পর্শবর্ণ
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
व्याकरण में वह वर्ण जिसका उच्चारण करते समय जीभ कुछ ऊपर उठकर और मुख के किसी भाग को स्पर्श करते हुए बहुत थोड़े समय के लिए श्वास रोक देती है।
क से लेकर म तक के व्यंजन को स्पर्श वर्ण कहते हैं।