মুখগহ্বৰ

Meaning of word মুখগহ্বৰ from অসমীয়া dictionary with examples, synonyms and antonyms.

Meaning : প্রাণীয়ে যি অংগৰ দ্বাৰা খায় আৰু কথা কয় বা মাত দিয়ে

Example : ভয়তে তেওঁৰ মুখৰ মাত হৰিল

Synonyms : মুখ

সভ্যতা (বিশেষ্য)
শীল আৰু সজ্জন হোৱা ভাব

কটা (বিশেষ্য)
কেচি বা অন্য কোনো উপকৰণেৰে কটা কার্য

প্রেমাস্পদ (বিশেষ্য)
যিজন পুৰুষে প্রেম কৰে

যুঁজ (বিশেষ্য)
কোনো কথাত হোৱা দন্দ্ব বা তর্কা-তর্কি

ধুমুহা-বৰষুণ (বিশেষ্য)
যি তীব্র বতাহৰ লগত বৰষুণো আহে

দেৱানী গোচৰ (বিশেষ্য)
ধন বা অর্থৰ সৈতে সম্বন্ধিত মোকর্দম্া

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

নজহা-নপমা (বিশেষণ)
যিজনে মৃত্যুক জয় কৰিছে বা যিজন কেতিয়াও মৰা নাই:অমৃত পান কৰিলে জীৱ অমৰ হয় বুলি পৌৰাণিক আখ্যানত আছে

হালধীয়া ৰং (বিশেষ্য)
হালধি, কেশৰ আদিৰ ৰঙৰ দৰে ৰং