ব্যঞ্জন বর্ণ

Meaning of word ব্যঞ্জন বর্ণ from অসমীয়া dictionary with examples, synonyms and antonyms.

Meaning : যি ্বর্ণ স্বৰবর্ণৰ ্সহায় অবিহনে উচ্চাৰণ কৰিব পৰা নাযায়

Example : হিন্দী ্বর্ণ্্মালাত ক-ৰ পৰা হ-লৈকে সকলো বর্ণক ব্যঞ্জন বোলা হয়

Synonyms : ব্যঞ্জন

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

হালধীয়া ৰং (বিশেষ্য)
হালধি, কেশৰ আদিৰ ৰঙৰ দৰে ৰং

যুঁজ (বিশেষ্য)
কোনো কথাত হোৱা দন্দ্ব বা তর্কা-তর্কি

নজহা-নপমা (বিশেষণ)
যিজনে মৃত্যুক জয় কৰিছে বা যিজন কেতিয়াও মৰা নাই:অমৃত পান কৰিলে জীৱ অমৰ হয় বুলি পৌৰাণিক আখ্যানত আছে

দেৱানী গোচৰ (বিশেষ্য)
ধন বা অর্থৰ সৈতে সম্বন্ধিত মোকর্দম্া

সভ্যতা (বিশেষ্য)
শীল আৰু সজ্জন হোৱা ভাব

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

অন্যমনস্ক (বিশেষণ)
যাৰ মন অন্য কোনো বস্তু বা কথাৰ প্রতি আসক্ত হৈ আছে

ধুমুহা-বৰষুণ (বিশেষ্য)
যি তীব্র বতাহৰ লগত বৰষুণো আহে

কটা (বিশেষ্য)
কেচি বা অন্য কোনো উপকৰণেৰে কটা কার্য